- Βάλντεμαρ
- (Waldemar). Όνομα βασιλιάδων της Δανίας.
1. Β. Α’, ο επιλεγόμενος Μέγας (1131-1182). Βασιλιάς της Δανίας (1157-82). Ήταν γιος του αγίου Κανούτου Λαβάρντ και της Ρωσίδας πριγκίπισσας Ίνζεμποργκ. Σε ηλικία 16 ετών αναμείχτηκε στην υπόθεση της διαδοχής του θρόνου της Δανίας, που διεκδικούσαν ο Σουενός ο Γ’ και ο Κανούτος και τάχθηκε με το μέρος του πρώτου. Αργότερα όμως, μετά τον γάμο του με την κόρη του Κανούτου, στράφηκε κατά του πρώην συμμάχου του Σουενού και κατόρθωσε, στον πόλεμο που ακολούθησε, να τον νικήσει (μάχη του Γκρατ, 1157) και να παραμείνει έτσι ο μόνος βασιλιάς της χώρας του. Ο Β. ασχολήθηκε με το έργο της αναδιοργάνωσης της Δανίας, που είχε δοκιμαστεί από τους συνεχείς εμφύλιους πολέμους και με την κατάρτιση μιας σειράς νόμων (Νόμοι της Σκανίας και του Σέελανδ), που αποτέλεσαν και τη βάση του δανικού δικαίου.
2. Β. Β’, ο επιλεγόμενος ΝικητήςΝομοθέτης (1170-1241). Βασιλιάς της Δανίας (1202-41). Γιος του προηγούμενου, ανέβηκε στον θρόνο το 1202 και πέτυχε να καταλάβει διάφορες πόλεις της Βαλτικής και της Γερμανίας, μεταξύ των οποίων και το Αμβούργο. Το 1218, όμως, τα στρατεύματά του που πολεμούσαν τους Εσθονούς, υποχρεώθηκαν αρχικά να συμπτυχθούν επειδή έτυχε να χάσουν τη σημαία τους και θεώρησαν το γεγονός αυτό δυσάρεστο οιωνό. Αλλά την κρίσιμη εκείνη ώρα λέγεται ότι έπεσε από τον ουρανό μια νέα σημαία που είχε κόκκινο χρώμα και έφερε έναν λευκό σταυρό στο μέσο της, με αποτέλεσμα να ανανεωθεί το θάρρος των Δανών στρατιωτών και να υπερνικήσουν τελικά την αντίσταση των αντιπάλων τους. Ο Β. κατέκτησε την Εσθονία και ίδρυσε σε ανάμνηση της μάχης αυτής την πόλη Ρεβάλ. Τα υπόλοιπα χρόνια της βασιλείας του σημάδεψε ο αποτυχημένος του αγώνας να εξουδετερώσει τον επικίνδυνο εχθρό του Ερρίκο Σβέριν και η απώλεια σχεδόν όλων των κτήσεων που είχε κερδίσει με τους προηγούμενους πολέμους. Καταπτοημένος από τις αποτυχίες αυτές, αφιέρωσε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην εσωτερική ανασυγκρότηση της χώρας του και στη συνέχιση του νομοθετικού έργου του πατέρα του.
3. Β. Γ’ (1200-1231). Βασιλιάς της Δανίας (1219-31). Γιος του προηγούμενου, άσκησε τη βασιλική εξουσία μαζί με τον πατέρα του ως συμβασιλιάς, νυμφεύτηκε την κόρη του βασιλιά της Πορτογαλίας Αλφόνσου του Β’ και πέθανε λίγο αργότερα, από τραυματισμό του σε κυνήγι.
4. Β. Δ’ (1320;-1375). Βασιλιάς της Δανίας (1340-75). Διάδοχος του Χριστόφορου του Β’. Χάρη στην εξαιρετική του διπλωματική ικανότητα, κατάφερε να ανακτήσει τις περισσότερες επαρχίες της Δανίας που είχαν πέσει στα χέρια των Σουηδών και να αποκαταστήσει το κύρος του κράτους του. Όμως, ο συνασπισμός συνολικά 77 χανσεατικών πόλεων εναντίον του υποχρέωσε τον στρατηγό του Πόντμπουσκ να υπογράψει ταπεινωτική ειρήνη, που προέβλεπε ανάμεσα στους άλλους όρους να δεχτεί τον γιο του δούκα Μεκλεμβούργου ως διάδοχό του. Ο Β. πέθανε τον καιρό που ετοιμαζόταν να πάρει και πάλι τα όπλα για να απαλλαγεί από την εξευτελιστική αυτή συνθήκη.
Νόμισμα που εικονίζει τον βασιλιά Βάλντεμαρ Δ’ της Δανίας.
Dictionary of Greek. 2013.